گله کارگردان «هم گناه» از افراط در تولید کمدی و کمبود ژانر

به گزارش ماه نیوز ، تهیه کننده سریال “گناهکار” که در برنامه رادیویی “براکت باز” با موضوع “جامعه ، تماشاگر و فیلمساز” ظاهر شد ، در ادامه صحبت های خود گفت: البته در تولید ما ، حدود دو سوم از آثار شامل نمی شوند و نمی خواهند مخاطب را به سمت سالن بکشند. در سراسر جهان این تقریباً برعکس است. در کشور ما آثار و هنرهای خاص و به طور کلی آثاری که مخاطبان کمتری دارند غالبترند و در واقع می توان گفت قصه گریزی است که فیلمسازان را از حرکت به سمت قصه گویی باز داشته است.

کیایی تاکید کرد: در ایران ما سینمای سبک کم داریم و باید روی این موضوع کار کنیم. در دهه های 60 و 70 تعداد بیشتری از این آثار وجود داشت ، اما در سال های اخیر ، به ویژه در 10-15 سال گذشته ، ما با سبک مشکل داشتیم.

در ادامه صحبت های مصطفی کیایی ، نیما ریس بازیگر در ژانر وحشت شبکه نمایش خانگی «آنها» به تهیه کنندگی پرویز پرستویی از این سریال به عنوان مجموعه ای با اتفاقات جدید یاد کرد و افزود:

کیایی همچنین گفت: این اولین قدم است اما گام بعدی باید برداشته شود. ما انتظارات کمی داشتیم ، اما اتفاقات خوبی رخ داد.

در بخشی دیگر از برنامه ، علیرضا بهرامی ، کارشناس «براکت باز» با اشاره به شکایت مصطفی کیایی از تولید بیش از حد آثار کمدی ، به ضعف در تولید آثار بر اساس «کمدی موقعیت» اشاره کرد و افزود: ما بیش از دو جنبه های قوی کمدی نه ؛ یا بازی با کلمات است که از بازی سیاه ما نشأت می گیرد و دیگری بازیگوشی است و آنها انتظار دارند تماشاگران به ساخت چنین آهنگهایی بخندند.

وی تاکید کرد: کمدی موقعیتی در آثار ما نادر است و این نتیجه غفلت ما از ادبیات کمدی از طریق سینمای ما است. اگر کمدین های ما سهمی داشتند ، می توانستیم وضعیت بهتری را ببینیم. به همین دلیل است که ما با وضعیتی روبرو هستیم که کارگردانان این نوع کارها (از جمله جواد رضویان) از کمدی به عنوان فیلم های شانه تخم یاد می کنند.

ادامه صحبت های کارشناس “براکت باز” با پرسش مجری نیما ریس بود که با او موافقید که تلویزیون در تولید سریال های طنز کمی بیشتر موفق بوده است و برای سریالی مانند “پایتخت” در این زمینه .

بهرامی پاسخ داد: طیف وسیعی از عوامل ، از جمله انتخاب بازیگر ، کارگردان و نویسندگی ، در طول این سالها برخی از سریال های طنز توانسته اند خود را از استانداری بالا ببرند. آثاری که در دهه 60 در سینما نداشتیم ، یا اگر داشتیم ، آنها را به خوبی انجام دادیم و حد وسط مشاهده شد. تجربیات موفق تلویزیونی نیز به دلیل اصول روشنی است که برای کمدی بیان شده است.

نیما رییسی نیز با تأیید این سخنان ، خاطرنشان کرد: “سینما اصول خاص خود را دارد که در دهه 60 شکل گرفت ، اما از جایی رها شد و سینمای هنری ما نیز به سمت شخصی سازی حرکت کرد”.

بهرامی در ادامه این جملات در مورد شخصی سازی سینمای هنری افزود ، در واقع ما در نفرت از مردم غرق شدیم تا مردم به جریان تجاری سینما “نه” بزرگی بگویند و نتیجه این شد که از سقف سقوط کردیم و توانستیم به حد وسط نرسید

نگمه دانش ، یکی دیگر از کارشناسان “براکت های باز” نیز تاکید کرد که “ما هیچ چیز بی طرفی در جهان نداریم و از این نظر سینما نمی تواند بی طرف باشد” و خاطرنشان کرد که سینما باید و می تواند مسئولیت اجتماعی را برای خود به عهده بگیرد. در درون خود نظر بدهید. سینما باید سعی کند سطح ذائقه مخاطب خود را افزایش دهد. بسیار مهم است که بتوان آینده جامعه را هدف قرار داد و آینده روشنی را آماده کرد. سینما همچنین می تواند بحران های اجتماعی را پیش بینی کند. همانطور که با ساخت مستندها در بحران آب دیدیم.

فرانک آرتا در این قسمت از سخنان خود ضمن ابراز مخالفت با شخصی سازی سینمای هنری در کشورمان ، همچنین تأکید کرد: اگر ما به طور کلی سینمای رو به رشد می خواهیم ، به گونه ای که هم آثار مستقل ما و هم سینما بتوانند. برای بدست آوردن اندامی در حال رشد ، متهمان باید در وهله اول بر این ایده تمرکز کنند.

به گزارش ماه نیوز ، برنامه “براکت باز” به تهیه کنندگی و تدوین مارال دوستی ، کار گروهی از برنامه های مستند و درام ترکیبی است که جمعه شب از ساعت 21 تا 23 از رادیو پخش می شود.

انتهای پیام